σκυλαίας

Α

(κατά τον Ησύχ.) «τὰ σκῦλα, καὶ λάφυρα, οἱ δὲ τὰς πανοπλίας».

[ΕΤΥΜΟΛ. < σκῦλον «λάφυρο» + κατάλ. -αῖος / -αία (πρβλ. νεολ-αία)].